Εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011 και ώρα 21.00 στη Δημοτική Πινακοθήκη η έκθεση «Επαμεινώνδας Θωμόπουλος. Η μεγάλη Δωρεά», που θα διαρκέσει έως τις 10 Αυγούστου και εντάσσεται στο πρόγραμμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας 2011...
που διοργανώνει ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Πατρέων.
Στην έκθεση, θα παρουσιαστούν τα έργα της μεγάλης δωρεάς, που απετέλεσαν και τον πρώτο πυρήνα έργων Τέχνης, για τη δημιουργία της Δημοτικής Πινακοθήκης, απόδοση τιμής στον μεγάλο ευεργέτη.
Παρουσιάζονται έργα ιστορικού, μυθολογικού και θρησκευτικού περιεχομένου, καθώς και έργα που αντλούν την έμπνευσή τους από την Πάτρα και την ευρύτερη περιοχή της Αχαΐας. Πρόκειται για ελαιογραφίες, τέμπερες, υδατογραφίες, σχέδια με σινική μελάνι, παστέλ και μολύβια, που αποτελούν τα πολυτιμότερα αποκτήματα του Δήμου Πατρέων.
Ο Θωμόπουλος εργαζόταν στο ύπαιθρο, γιατί πίστευε ότι μόνο μ’ αυτό τον τρόπο μπορεί να συλλάβει το άπλετο ελληνικό φως. Μέσα στα πλαίσια των υπαιθριστικών τάσεων των αρχών του 20ου αιώνα, η ζωγραφική του δεν είναι απλά και μόνο η απεικόνιση γραφικών ειδυλλιακών σκηνών της ελληνικής υπαίθρου, αλλά απηχεί και τον προβληματισμό της εποχής για ελληνικότητα και εθνική αυτογνωσία.
Όπως σημειώνει στο Λεύκωμα του Δήμου Πατρέων «Η ζωγραφική του Δημαρχείου», ο μαθητής του, ζωγράφος και Ακαδημαϊκός Παναγιώτης Τέτσης, «αυτό που έχει ειπωθεί για το έργο του Θωμόπουλου και όπως όλοι το βλέπουμε και το επαναλαμβάνω, είναι το ότι δέχτηκε την επίδραση του εμπρεσιονισμού, κατατάσσεται σε αυτόν και εκεί ανήκει.
Ότι είναι υπαιθριστής, είναι φαεινόν, όπως φαεινή είναι όλη η ζωγραφική του. Τον γοήτευε η ύπαιθρος, τα βουνά και η βουκολική ζωή. Δεν γνωρίζω αν η θάλασσα τον συγκινούσε. Δεν χρησιμοποιούσε το μαύρο ως χρώμα, θεωρία των ακραιφνών εμπρεσιονιστών, πως δεν υφίσταται το μαύρο στο φως κατά τη διάθλασή του.
Ο Θωμόπουλος αγαπούσε τα γαλάζια και από τα μπλε χρησιμοποιούσε το κομπάλτ, η φράση δε κλειδί που επαναλάμβανε και κυκλοφορούσε μεταξύ των τότε σπουδαστών στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών «το κομπάλτο είναι το ψωμί του υπαίθρου», δίνει τη σφραγίδα της ζωγραφικής του».
Όπως σημειώνει στη μονογραφίας της για τον ζωγράφο η Αρχαιολόγος και Θεατρολόγος, Τούλα Ηλιάδου-Μανιάκη, η οποία και θα παρουσιάσει την έκθεση «Ο Θωμόπουλος από το 1905 μέχρι το 1920, κάνει μια θεαματική στροφή προς την τοπιογραφία, δίχως να εγκαταλείψει πλήρως την πρώτη φάση των πορτραίτων και της αγιογραφίας. Πραγματώνει έργα με αναζητήσεις φωτός και εκτέλεση στο ύπαιθρο.
Η τρίτη φάση της ζωγραφικής του έχει επηρεαστεί βαθιά από την τεχνοτροπία του Segantini. Η υιοθεσία αυτής της τεχνικής εντατικοποιεί το σύνολο, με την αναδρομή στην κοντή γραμμή. Η ακρίβεια των μορφών υποχωρεί, καθώς και τα περιγράμματα. Μεγάλη πηγή έμπνευσης εξακολουθεί να είναι η φύση και το Ελληνικό χωριό. Εξερευνά στο ίδιο πλαστικό πεδίο, χρησιμοποιώντας στοιχεία από ευρωπαϊκούς προσανατολισμούς, σε συνδυασμό με την προσωπική του αντίληψη για το ύπαιθρο. Προσπαθεί να αποδίδει το φως και τις χρωματικές του αντανακλάσεις συμπλέκοντας ένα δικτυωτό φάσμα από πινελιές».
Καθ΄ όλη τη διάρκεια της έκθεσης θα παρουσιάζεται και το ντοκιμαντέρ, που είναι αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του ζωγράφου, ευγενική παραχώρηση του σκηνοθέτη Θόδωρου Αδαμόπουλου.
Ο Επαμεινώνδας Θωμόπουλος, γεννήθηκε το 1878 στην Πάτρα και πέθανε το 1976 στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στη Νάπολη, τη Ρώμη και στη Βενετία. Εξελέγη καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το 1915 και το 1930 μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, με προσφώνηση του Κωστή Παλαμά.
Η ζωγραφική του, είναι ταυτισμένο με το Δημαρχείο, καθώς από το 1935 διακόσμησε το γραφείο Δημάρχου και την αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου συμπύκνωσε όλες τις τεχνοτροπίες που είχε έως τότε δοκιμάσει. Έχει επίσης δωρίσει έργα του, στο Πανεπιστήμιο Πατρών, στον παλαιό Ναό του Αγίου Ανδρέα και στη Μητρόπολη.
Η έκθεση θα λειτουργεί έως 10 Αυγούστου, καθημερινά 10.00-13.00 & 19.00-21.00, Σάββατο 10.00.-13.00, Κυριακή και Δευτέρα κλειστά.
που διοργανώνει ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Πατρέων.
Στην έκθεση, θα παρουσιαστούν τα έργα της μεγάλης δωρεάς, που απετέλεσαν και τον πρώτο πυρήνα έργων Τέχνης, για τη δημιουργία της Δημοτικής Πινακοθήκης, απόδοση τιμής στον μεγάλο ευεργέτη.
Παρουσιάζονται έργα ιστορικού, μυθολογικού και θρησκευτικού περιεχομένου, καθώς και έργα που αντλούν την έμπνευσή τους από την Πάτρα και την ευρύτερη περιοχή της Αχαΐας. Πρόκειται για ελαιογραφίες, τέμπερες, υδατογραφίες, σχέδια με σινική μελάνι, παστέλ και μολύβια, που αποτελούν τα πολυτιμότερα αποκτήματα του Δήμου Πατρέων.
Ο Θωμόπουλος εργαζόταν στο ύπαιθρο, γιατί πίστευε ότι μόνο μ’ αυτό τον τρόπο μπορεί να συλλάβει το άπλετο ελληνικό φως. Μέσα στα πλαίσια των υπαιθριστικών τάσεων των αρχών του 20ου αιώνα, η ζωγραφική του δεν είναι απλά και μόνο η απεικόνιση γραφικών ειδυλλιακών σκηνών της ελληνικής υπαίθρου, αλλά απηχεί και τον προβληματισμό της εποχής για ελληνικότητα και εθνική αυτογνωσία.
Όπως σημειώνει στο Λεύκωμα του Δήμου Πατρέων «Η ζωγραφική του Δημαρχείου», ο μαθητής του, ζωγράφος και Ακαδημαϊκός Παναγιώτης Τέτσης, «αυτό που έχει ειπωθεί για το έργο του Θωμόπουλου και όπως όλοι το βλέπουμε και το επαναλαμβάνω, είναι το ότι δέχτηκε την επίδραση του εμπρεσιονισμού, κατατάσσεται σε αυτόν και εκεί ανήκει.
Ότι είναι υπαιθριστής, είναι φαεινόν, όπως φαεινή είναι όλη η ζωγραφική του. Τον γοήτευε η ύπαιθρος, τα βουνά και η βουκολική ζωή. Δεν γνωρίζω αν η θάλασσα τον συγκινούσε. Δεν χρησιμοποιούσε το μαύρο ως χρώμα, θεωρία των ακραιφνών εμπρεσιονιστών, πως δεν υφίσταται το μαύρο στο φως κατά τη διάθλασή του.
Ο Θωμόπουλος αγαπούσε τα γαλάζια και από τα μπλε χρησιμοποιούσε το κομπάλτ, η φράση δε κλειδί που επαναλάμβανε και κυκλοφορούσε μεταξύ των τότε σπουδαστών στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών «το κομπάλτο είναι το ψωμί του υπαίθρου», δίνει τη σφραγίδα της ζωγραφικής του».
 |
Θωμόπουλος και Μπισκίνης στο γραφειο της Α.Σ.Κ.Τ. |
Η τρίτη φάση της ζωγραφικής του έχει επηρεαστεί βαθιά από την τεχνοτροπία του Segantini. Η υιοθεσία αυτής της τεχνικής εντατικοποιεί το σύνολο, με την αναδρομή στην κοντή γραμμή. Η ακρίβεια των μορφών υποχωρεί, καθώς και τα περιγράμματα. Μεγάλη πηγή έμπνευσης εξακολουθεί να είναι η φύση και το Ελληνικό χωριό. Εξερευνά στο ίδιο πλαστικό πεδίο, χρησιμοποιώντας στοιχεία από ευρωπαϊκούς προσανατολισμούς, σε συνδυασμό με την προσωπική του αντίληψη για το ύπαιθρο. Προσπαθεί να αποδίδει το φως και τις χρωματικές του αντανακλάσεις συμπλέκοντας ένα δικτυωτό φάσμα από πινελιές».
Καθ΄ όλη τη διάρκεια της έκθεσης θα παρουσιάζεται και το ντοκιμαντέρ, που είναι αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του ζωγράφου, ευγενική παραχώρηση του σκηνοθέτη Θόδωρου Αδαμόπουλου.
Ο Επαμεινώνδας Θωμόπουλος, γεννήθηκε το 1878 στην Πάτρα και πέθανε το 1976 στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στη Νάπολη, τη Ρώμη και στη Βενετία. Εξελέγη καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το 1915 και το 1930 μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, με προσφώνηση του Κωστή Παλαμά.
Η ζωγραφική του, είναι ταυτισμένο με το Δημαρχείο, καθώς από το 1935 διακόσμησε το γραφείο Δημάρχου και την αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου συμπύκνωσε όλες τις τεχνοτροπίες που είχε έως τότε δοκιμάσει. Έχει επίσης δωρίσει έργα του, στο Πανεπιστήμιο Πατρών, στον παλαιό Ναό του Αγίου Ανδρέα και στη Μητρόπολη.
Η έκθεση θα λειτουργεί έως 10 Αυγούστου, καθημερινά 10.00-13.00 & 19.00-21.00, Σάββατο 10.00.-13.00, Κυριακή και Δευτέρα κλειστά.