«Κανένας δεν μπορεί να δικαιολογήσει τις εκτροπές και τις ασχήμιες στο δημοτικό συμβούλιο. Όλοι πρέπει να θυμόμαστε πως μπορεί να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε με τα πρόσωπα και τις αποφάσεις τους, αυτό είναι όμως το ανώτερο βουλευόμενο όργανο των πολιτών της Πάτρας, αλλά και ό,τι πιο κοντινό υπάρχει στην άμεση δημοκρατία. Εξάλλου, σε κάθε περίπτωση, η ισχύ της διαφωνίας έγκειται στα επιχειρήματα και όχι στον τσαμπουκά και την ένταση της φωνής.
Πέραν τούτου πάντως, μάλλον κανένας δεν μπορεί και να αδικήσει τους πολίτες, οι οποίοι όταν ακούνε για «σκουπίδια» αναστατώνονται. Έχει «καεί η γούνα» τους από έργα που δεν λειτούργησαν όπως έπρεπε και για τον χρόνο που έπρεπε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ξερόλακα. Ας αναρωτηθούμε: Τι θα έλεγε ένας κάτοικος της Ξερόλακας σε έναν κάτοικο από το Παυλόκαστρο; «Δέξου τον σταθμό μεταφόρτωσης, είμαι βέβαιος πως θα λειτουργήσει τέλεια και δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα»; Ή θα του έλεγε «μακριά κι αλάργα»; Μάλλον το δεύτερο… Ποιος ευθύνεται γι’ αυτό, αν όχι οι δημοτικές αρχές της Πάτρας; Και η σημερινή, και η χθεσινή και η προχθεσινή…
Είναι μεγάλη και διαχρονική η ευθύνη των δημοτικών αρχών της Πάτρας. Δεν τόλμησαν να λύσουν το πρόβλημα των απορριμμάτων όταν έπρεπε. Δεν τόλμησαν να πουν αλήθεια στους πολίτες. Οι δήμαρχοι της Πάτρας μετέθεταν το πρόβλημα και αρκούνταν στον ΧΥΤΑ της Ξερόλακας, ο οποίος έχει «σκάσει» προ πολλού και οι άλλοι δήμαρχοι, είτε βολεύονταν με τις «αδέσποτες» χωματερές, είτε έλεγαν στους πολίτες ότι «εμείς έχουμε ΧΥΤΑ». Όπως στην δυτική Αχαία με τον ΧΥΤΑ του Φλόκα. Δεν τους έλεγαν όμως ότι βάσει σχεδιασμού, εκεί θα γινόταν το εργοστάσιο και ο ΧΥΤΑ δεν ήταν δικός τους ΧΥΤΑ, αλλά ΧΥΤΥ – χώρος ταφής υπολειμμάτων δηλαδή – από την λειτουργία του εργοστασίου. Άρα, ο ΧΥΤΑ του Φλόκα δεν ήταν κανενός «ιδιοκτησία». Ήταν ένα έργο που ανήκε σε όλη την Αχαΐα, η οποία θα μεταφέρει σκουπίδια στο εργοστάσιο!
Και η Πάτρα λοιπόν, προκειμένου να κλείσει την Ξερόλακα και να μεταφέρει τα σκουπίδια στο εργοστάσιο, χρειάζεται έναν σταθμό μεταφόρτωσης. Ας προτείνουν όλοι, λοιπόν, πού πρέπει να γίνει. Τόσους μηχανικούς και επιστήμονες έχει ο δήμος της Πάτρας, δεν θα μπορούσε η επιστημονική του επιτροπή να αξιολογήσει τους χώρους και να υποβάλλει πρόταση; Η αυτόβουλη παρέμβαση του προέδρου του ΤΕΕ, να αναλάβει μία μελέτη, η οποία μάλιστα, είναι πλέον ξεπερασμένη, δεν μπορεί να γίνει κατανοητή.
Ο Γιάννης Δημαράς έχει ευθύνη. Ίσως όχι την μεγάλη ευθύνη γιατί κληρονόμησε ένα πρόβλημα – βόμβα. Έχει όμως μια σημαντική ευθύνη ως προς την διαχείριση του θέματος. Θα έπρεπε στο συμβούλιο να έρθει εμπεριστατωμένη μελέτη των τεχνικών και επιστημονικών υπηρεσιών του δήμου με ξεκάθαρα απολύτως αντικειμενικά κριτήρια. Θα έπρεπε να έχει προηγηθεί διαβούλευση στην δημαρχιακή επιτροπή και με τους άλλους φορείς της πόλης. Και η όποια επιλογή να στηριζόταν στο συμβούλιο με πολύ πειστικά επιχειρήματα, από ένα πλατύ μέτωπο φορέων, οι οποίοι θα αναλάμβαναν και δεσμεύσεις έναντι των πολιτών. Η διαχείριση του θέματος λοιπόν, υπήρξε απολύτως λάθος από τον δήμαρχο και τους αρμόδιους αντιδημάρχους, οι οποίοι για μία ακόμα φορά συλλαμβάνονται «αδιάβαστοι» και κατώτεροι των περιστάσεων.
Τέλος – τέλος, υπάρχουν δύο αξιωματικές αλήθειες που πρέπει όλοι να ξέρουν:
Η πρώτη είναι πως χωρίς κοινωνική συναίνεση δεν μπορεί να γίνει κανένα έργο και να «περπατήσει» ουδεμία απόφαση.
Και η δεύτερη είναι πως η Πάτρα έχει φτάσει στο σημείο – μηδέν. Ή θα αποφασίσει τώρα να διαχειριστεί τα απορρίμματά της ή θα πλακώσουν οι ιδιώτες που θα αναγκάσουν τους Πατρινούς να πληρώνουν σε χρυσάφι τα σκουπίδια τους»!!!