Το θέμα των εξαντλημένων και εξαθλιωμένων ατόμων με πολλαπλές αναπηρίες, με ψυχικές νόσους, με παραπληγίες κ.α., που αποδεδειγμένα δεν έχουν κανένα περιθώριο βελτίωσης ή επαναφοράς στην πρωτέρα σωματική τους κατάσταση, και τα οποία εμπαίζονται από την τρικομματική πολιτική ηγεσία, η οποία τους έχει εγκαταλείψει στο έλεος των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ), πολλές φορές και με πιεστικό τρόπο προσπάθησα να επαναφέρω στην «κυβερνητική ατζέντα» είπε ο Νίκος Νικολόπουλος σε πολυμελή ομάδα ενδιαφερομένων, που δέχτηκε σήμερα στην Αθήνα στα γραφεία του ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.
Ο τ. Υφυπουργός Εργασίας και Πρόνοιας, σε πρόσφατη κοινοβουλευτική του παρέμβαση είχε τονίσει: «Όμηροι των κέντρων πιστοποίησης Αναπηρίας, έχουν μετατραπεί χιλιάδες άτομα σ’ όλο τον Ελλαδικό χώρο. Συνάνθρωποι μας με αναπηρίες που εξαναγκάζονται να ζουν χωρίς το ελάχιστο επίδομα, εδώ και εννιά άλλοι και δέκα μήνες. Πολίτες που έχουν δικαίωμα στην αξιοπρεπή διαβίωση, διεκδικούν να λάβουν επίδομα αναπηρίας, που σε πολλές περιπτώσεις είναι το μοναδικό τους έσοδο και ως εκ τούτου γίνονται έρμαια των επιτροπών και της γραφειοκρατίας, καθώς αναίτια πληρώνουν τις συνέπειες της ανεξέλεγκτης μηχανής παραγωγής αναπήρων.»
Ο ανεξάρτητος Βουλευτής και παραιτηθείς Υφυπουργός Εργασίας και Πρόνοιας Νίκος Νικολόπουλος εγκαλούσε τον συνάδελφο του Γιάννη Βρούτση, γιατί δεν έχει τόσους μήνες πάρει αποφάσεις για την επίσπευση των ρυθμών διεκπεραίωσης των αιτήσεων από τα υπάρχοντα ΚΕΠΑ, ενώ ταυτόχρονα τον πίεζε να απαντήσει άμεσα στην αγωνιώδη κραυγή τους, αφού θα’ πρεπε να αναρωτηθεί ο Υπουργός –υπογράμμιζε ο κ. Νίκος Νικολόπουλος- πως ζουν αυτοί οι άνθρωποι, και του υπενθύμιζε ότι τα άτομα αυτά, που δεν έχουν άλλο πόρο ζωής εκτός από το εξωιδρυματικό επίδομα, δεν μπορούν να πάρουν ούτε τα φάρμακα τους, αλλά ούτε και να επιβιώσουν.
Είναι αναγκασμένοι να περιμένουν επί μήνες, να πιστοποιήσουν την αναπηρία τους από την αρχή, προκειμένου να ξαναπάρουν την σύνταξη τους, καθημερινά τρέχουν να συγκεντρώνουν πιστοποιητικά και ενώ τα καταθέσουν, περνούν τουλάχιστον 8 μήνες χωρίς αποτέλεσμα.
Απαντώντας ο Ι. Βρούτσης, στον παραιτηθέντα από την θέση του Υφυπουργού Εργασίας και Πρόνοιας κ. Νίκο Νικολόπουλο, προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα λέγοντας επί λέξει: «Η παρατηρούμενη καθυστέρηση στην εξέταση των ασφαλισμένων από τις υγειονομικές επιτροπές του ΚΕΠΑ, οφείλεται κατά κύριο λόγο στην έλλειψη ιατρών συγκεκριμένων ειδικοτήτων (όπως νευρολόγων, ψυχιάτρων και καρδιολόγων), οι οποίοι είναι αναγκαίοι για την στελέχωση των οικείων επιτροπών» και συνεχίζει δείχνοντας ότι δεν έχει καταλάβει το μέγα πρόβλημα της πολύμηνης ασιτίας των αναπήρων να λέει:
«Έχοντας πάντα ως γνώμονα τις ανάγκες των ευπαθών ομάδων της χώρας, ο ίδιος καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια για την εξομάλυνση της διαδικασίας πιστοποίησης αναπηρίας».
Όμως η συγκλονιστικότερη αποκάλυψη βρίσκεται στην απάντηση του αγωνιώδους και καυτού ζητήματος που έθεσε ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ Βουλευτής κ. Νίκος Νικολόπουλος.
«Πως πρόκειται οι υπηρεσίες να αντιμετωπίσουν αυτό το μεγάλο πρόβλημα;», στο οποίο ο Γιάννης Βρούτσης απαντά ότι «έχει εισηγηθεί εγγράφως νομοθετικές ρυθμίσεις που αποσκοπούν στην οικονομική ενίσχυση των ασφαλισμένων με αναπηρία, κατά το διάστημα αναμονής για την εξέταση τους από τα ΚΕΠΑ» και κλείνει μεγαλοπρεπώς.
«Τέλος, σας ενημερώνουμε ότι οι παραπάνω νομοθετικές ρυθμίσεις μελετώνται ήδη από το Υπουργείο μας». Ο κ. Νίκος Νικολόπουλος σχολίασε αυτή την τοποθέτηση του Υπουργού λέγοντας:
«Λυπάμαι που ο Υπουργός και η τρικομματική κυβέρνηση δεν έχουν καταλάβει ότι η μέχρι σήμερα επιβίωση των πραγματικά δικαιούχων, αποδίδεται σε άθλο, καθώς οι περισσότεροι εξ’ αυτών ζουν μόνοι τους, σε ενοικιαζόμενα σπίτια, χωρίς την υποστήριξη του οικογενειακού τους περιβάλλοντος. Και αυτό είναι κάτι που γνωρίζουν οι αρμόδιοι Κυβερνητικοί και κρατικοί λειτουργοί αλλά μέχρι σήμερα, δεν έχουν πράξει αυτά που οφείλουν, ώστε οι άνθρωποι αυτοί να ζουν με αξιοπρέπεια και να απολαμβάνουν όσα δικαιούνται.
Με όσα απάντησε ο συνάδελφος μου κ. Βρούτσης με την υπ’ αριθ. Πρωτ. Φ.90022/26151/1800 δυστυχώς είναι σαν να παραδέχεται ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι καταδικασμένοι, «εις θάνατον» μέσω… αναμονής».