Από συμβασιούχο εργαζόμενη στην ΕΤΑΑ λάβαμε και δημοσιεύουμε την ακόλουθη επιστολή:
"2001-2011. Δέκα χρόνια ομηρείας και ανασφάλειας...
Επτά μήνες τώρα συνεχίζεται το μαρτύριο με την απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία των εργαζομένων της ΕΤΑΑ.
Τέσσερεις μήνες (από 1-9-2010) επί δημαρχίας του κ.Φούρα και τρείς μήνες με τη νέα δημοτική αρχή του κ.Δημαρά.
Επτά μήνες χωρίς κανείς να γνωρίζει και να παίρνει την ευθύνη ούτε κάν για το ποιος τελικά είναι ο εργοδότης των εννέα εργαζομένων.
Το ιστορικό έχει ως εξής:
Από τον Απρίλη του 2010, κατόπιν συμφωνίας Δήμου-ΕΤΑΑ, το προσωπικό της ΕΤΑΑ μεταστεγάζεται στην Αγορά Αργύρη και διατίθεται στο Δήμο στην Δ/νση Προγραμματισμού ώστε να συνεχίσει να παρέχει τις υπηρεσίες του μέσα από τη νέα αναμορφωμένη προς τούτο δομή του Δήμου με τη σύσταση νέου Τμήματος Τουριστικής Προβολής Σχεδιασμού και Ανάπτυξης στην ανωτέρω Δ/νση.
Τον Ιούλη, με την 460/28-7-2010 ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου μεταφέρθηκαν στο Δήμο Πατρέων, σε θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που συστήθηκαν με την ίδια απόφαση σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.3463/06
Τον Δεκέμβρη με την 645/8-12-2010 εσπευσμένη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ο Δήμαρχος κ. Φούρας, «περιέργως» και …«κατεπειγόντως», ανακάλεσε την προηγούμενη απόφασή του και οι εργαζόμενοι σύμφωνα μα σχετική γνωμάτευση της νομικής υπηρεσίας του Δήμου κατόπιν επείγοντος ερωτήματος του Δημάρχου «επιστρέφουν στο προηγούμενο νομικό καθεστώς».
Από την 1-9-2010 -ημερομηνία που δημοσιεύτηκε η 460/2010 απόφαση του Ιουλίου για μεταφορά των εργαζομένων στο Δήμο- οι εργαζόμενοι παρά το ότι παρέχουν τις υπηρεσίες τους με έδρα την Αγορά Αργύρη και το Κιόσκι της Τριών Συμμάχων, παρά το πλήθος των εκδηλώσεων που έχουν διεκπεραιώσει - παραμένουν απλήρωτοι και ανασφάλιστοι χωρίς κανείς να αναλαμβάνει την ευθύνη και να παίρνει πρωτοβουλία για να λυθεί το πρόβλημα.
Κι όλα αυτά κάτω από την πίεση της - κατά τ΄άλλα Προέδρου του Σωματείου των εργαζομένων - κας Κυριακοπούλου Τασίας και του μηχανισμού της, για την απόλυση των εργαζομένων της ΕΤΑΑ. Απόλυση για την οποία μάλιστα ζητούσε ξεδιάντροπα και τη συνδρομή του …Πάγκαλου με επιστολή της.
Η μόνη παρέμβαση της δημοτικής αρχής του κ. Δημαρά ήταν να …εγκαλέσει την 21-2-2011- δια του Γενικού Γραμματέα - τον αρμόδιο Δ/ντή Προγραμματισμού του Δήμου και υπεύθυνο των εργαζομένων αυτών, ώστε να μην αποδέχεται τις υπηρεσίες του προσωπικού αυτού ως μη έχοντες καμία εργασιακή σχέση με το Δήμο μετά την ανάκληση του Δεκέμβρη από τον Δήμαρχο κ.Φούρα. Διαφορετικά «παρανομεί» και θα «καταλογισθούν» σ΄αυτόν, οι όποιες «απαιτήσεις και δικαιώματα» στοιχειοθετήσουν δι αυτού οι εργαζόμενοι.
Έκτοτε η δημοτική αρχή του κ. Δημαρά, παρά την αλληλογραφία και τα αναπάντητα ερωτήματα του Προέδρου της ΕΤΑΑ προς το Δήμαρχο και δι αυτού προς τη Νομική Υπηρεσία (η οποία γνωμάτευσε για την επαναφορά του προσωπικού στην «πρότερη νομική κατάσταση» μετά την ανάκληση της μεταφοράς του προσωπικού στο Δήμο) για την νόμιμη διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί γι αυτή την επαναφορά, αρνείται να συναντηθεί με τον Πρόεδρο της ΕΤΑΑ, και δεν παίρνει καμιά πρωτοβουλία για τη λύση του όλου προβλήματος, αφήνοντας τους εργαζόμενους στη μοίρα τους. Κατά τ΄άλλα οι εργαζόμενοι καλούνται να …χορτάσουν με τις «καλές προθέσεις» της δημοτικής αρχής.
Ακόμα και τη δυνατότητα που παρέχει στη δημοτική αρχή ο νόμος του Καλλικράτη, της μεταφοράς δηλαδή των δραστηριοτήτων του Τουρισμού και της αυτοδίκαιης μεταφοράς του προσωπικού που απασχολείται μ΄αυτές, στη νέα Κοινωφελή Επιχείρηση, αντί να την αξιοποιήσει προς την κατεύθυνση της διασφάλισης της εργασίας του προσωπικού, επιχειρεί να εκβιάσει το προσωπικό, υποχρεώνοντάς το να παραιτηθεί κάθε δικαιώματος και οικονομικής απαίτησής του για τη μέχρι σήμερα εργασία τους, χωρίς η ίδια να δεσμεύεται σε τίποτα. Εκείνο που φαίνεται να επιχειρεί είναι να διαιρέσει τους εργαζόμενους και να κάνει επιλεκτικές τακτοποιήσεις με τη σύμφωνη γνώμη της Κυριακοπούλου και του μηχανισμού της.
Να σημειωθεί ότι ανάμεσα στους (9) εργαζόμενους υπάρχουν και δύο έγκυες γυναίκες που παραμένουν ανασφάλιστες από την 1-9-2010 -ημερομηνία μεταφοράς του προσωπικού στο Δήμο – οι οποίες στερούνται των νομίμων δικαιωμάτων κυήσεως.
Μέσα σ΄αυτό το ιδιότυπο κλίμα οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους και να εργάζονται κανονικά, βιώνουν την ανασφάλειά τους, την οικονομική πίεση, απλήρωτοι επί επτά μήνες και ανασφάλιστοι.
Η Δημοτική αρχή δεν δεσμεύεται σε τίποτα. Ούτε κάν στο ότι θα αποδεχθεί το αποτέλεσμα της προσφυγής των εργαζομένων κατά της ανακλητικής απόφασης του Δημοτ. Συμβουλίου από την αρμόδια νομική επιτροπή της ΠΔΕ.
Δεν διασφαλίζει έστω, την επαναφορά τους στην ΕΤΑΑ σύμφωνα με τη γνωμάτευση της νομικής υπηρεσίας και τη συνέχεια της πληρωμής και ασφάλισής τους, αφού το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτοί οι εργαζόμενοι δεν σταμάτησαν να εργάζονται και να παρέχουν ανελλιπώς τις υπηρεσίες τους μέχρι σήμερα και ότι είναι οι μόνοι που δεν έχουν καμία ευθύνη για τις παλινωδίες του εργοδότη τους.
Δεν δεσμεύεται για την αυτοδίκαιη μεταφορά και των (9) εργαζομένων στη νέα Κοινωφελή επιχείρηση
Δεν δεσμεύεται για την ανάληψη των οικονομικών, ασφαλιστικών και λοιπών υποχρεώσεων της ΕΤΑΑ που βρίσκεται σε εκκαθάριση από το Δήμο ή από τη νέα επιχείρηση (όπως από το νόμο 3852/10 Καλλικράτη προβλέπεται).
Συμπέρασμα:
Ξεκινώντας από μία βασική αρχή, ότι στα ζητήματα δημοκρατίας δεν χωρούν συμβιβασμοί, υποχωρήσεις και ισορροπίες, ότι οι δημοκρατικές αρχές και ευαισθησίες δεν μπορούν να «στριμώχνονται» ανάμεσα σε διάφορα …«πολιτικά γραμμάτια» και πολιτικά πάρε – δώσε, παρ΄όλα αυτά θα πρέπει να επισημάνουμε ότι δυστυχώς η δημοτική αρχή - είτε εν όλω είτε εν μέρει - φαίνεται να κινείται σε μια γραμμή αμφισβήτησης αυτής της αρχής.
Κάτω από την πίεση διαφόρων παράκεντρων και μηχανισμών, μπρος στο δίλλημα μεροκάματο ή ανεργία κάποιων εργαζομένων, αρνείται να πάρει την ευθύνη μιας καθαρής πολιτικής θέσης. Κρύβεται πίσω από τακτικισμούς και μεθοδεύσεις, πίσω από νομικίστικες ακροβασίες, αφήνοντας τους εργαζόμενους έρμαια των σκοπιμοτήτων των μηχανισμών. Στην ουσία αποδέχεται επιλεκτικά την απόλυση εργαζομένων για να ικανοποιηθούν οι μηχανισμοί αυτοί. Γίνεται έτσι η ίδια, η αιχμή του δόρατος ενός αντεργατικού, αντιδημοκρατικού συμβιβασμού με τους μηχανισμούς αυτούς.
Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που το φάσμα της ανεργίας ακουμπάει την κάθε οικογένεια, που η οικονομική εξαθλίωση μαστίζει όλους τους εργαζόμενους, που η ανασφάλεια και το άγχος για την επιβίωση εμάς και των παιδιών μας φώλιασαν μόνιμα στη ζωή μας, που διαλύονται και ξεπουλιούνται τα πάντα, που ζούμε την κατοχή του Δ.Ν.Τ και του μνημονίου.
Μπροστά στο δίλημμα που τίθεται, μεταξύ του μεροκάματου από τη μια και της ανεργίας από την άλλη δεν χωράει καμιά σκέψη, καμιά εκλογική και μικροπολιτική σκοπιμότητα.
Κανείς και για κανένα λόγο δεν μπορεί να κρύβεται ή να θεωρεί ότι μπορεί να κάνει παιγνίδια, ή να εκβιάζει για προσωπικούς ή μικροκομματικούς λόγους και σκοπιμότητες στην πλάτη των εργαζομένων.
Κανείς δεν μπορεί να χρησιμοποιεί την όποια ιδιότητα φέρει για να στείλει εργαζόμενους στην ανεργία
Νομιμότητα, είναι το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά όλων.
Πολιτική είναι η λύση και πρέπει να δεσμεύει όλους.
Κανείς εργαζόμενος δεν περισσεύει.
Οι δημοκρατικές αρχές και ευαισθησίες δεν μπορεί να συνθλίβονται κάτω από μικροκομματικούς συμβιβασμούς με εμπαθείς μηχανισμούς. Δεν χωρούν «δύο καρπούζια σε μία μασχάλη» κ. Δημαρά."
"2001-2011. Δέκα χρόνια ομηρείας και ανασφάλειας...
Επτά μήνες τώρα συνεχίζεται το μαρτύριο με την απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία των εργαζομένων της ΕΤΑΑ.
Τέσσερεις μήνες (από 1-9-2010) επί δημαρχίας του κ.Φούρα και τρείς μήνες με τη νέα δημοτική αρχή του κ.Δημαρά.
Επτά μήνες χωρίς κανείς να γνωρίζει και να παίρνει την ευθύνη ούτε κάν για το ποιος τελικά είναι ο εργοδότης των εννέα εργαζομένων.
Το ιστορικό έχει ως εξής:
Από τον Απρίλη του 2010, κατόπιν συμφωνίας Δήμου-ΕΤΑΑ, το προσωπικό της ΕΤΑΑ μεταστεγάζεται στην Αγορά Αργύρη και διατίθεται στο Δήμο στην Δ/νση Προγραμματισμού ώστε να συνεχίσει να παρέχει τις υπηρεσίες του μέσα από τη νέα αναμορφωμένη προς τούτο δομή του Δήμου με τη σύσταση νέου Τμήματος Τουριστικής Προβολής Σχεδιασμού και Ανάπτυξης στην ανωτέρω Δ/νση.
Τον Ιούλη, με την 460/28-7-2010 ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου μεταφέρθηκαν στο Δήμο Πατρέων, σε θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που συστήθηκαν με την ίδια απόφαση σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.3463/06
Τον Δεκέμβρη με την 645/8-12-2010 εσπευσμένη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ο Δήμαρχος κ. Φούρας, «περιέργως» και …«κατεπειγόντως», ανακάλεσε την προηγούμενη απόφασή του και οι εργαζόμενοι σύμφωνα μα σχετική γνωμάτευση της νομικής υπηρεσίας του Δήμου κατόπιν επείγοντος ερωτήματος του Δημάρχου «επιστρέφουν στο προηγούμενο νομικό καθεστώς».
Από την 1-9-2010 -ημερομηνία που δημοσιεύτηκε η 460/2010 απόφαση του Ιουλίου για μεταφορά των εργαζομένων στο Δήμο- οι εργαζόμενοι παρά το ότι παρέχουν τις υπηρεσίες τους με έδρα την Αγορά Αργύρη και το Κιόσκι της Τριών Συμμάχων, παρά το πλήθος των εκδηλώσεων που έχουν διεκπεραιώσει - παραμένουν απλήρωτοι και ανασφάλιστοι χωρίς κανείς να αναλαμβάνει την ευθύνη και να παίρνει πρωτοβουλία για να λυθεί το πρόβλημα.
Κι όλα αυτά κάτω από την πίεση της - κατά τ΄άλλα Προέδρου του Σωματείου των εργαζομένων - κας Κυριακοπούλου Τασίας και του μηχανισμού της, για την απόλυση των εργαζομένων της ΕΤΑΑ. Απόλυση για την οποία μάλιστα ζητούσε ξεδιάντροπα και τη συνδρομή του …Πάγκαλου με επιστολή της.
Η μόνη παρέμβαση της δημοτικής αρχής του κ. Δημαρά ήταν να …εγκαλέσει την 21-2-2011- δια του Γενικού Γραμματέα - τον αρμόδιο Δ/ντή Προγραμματισμού του Δήμου και υπεύθυνο των εργαζομένων αυτών, ώστε να μην αποδέχεται τις υπηρεσίες του προσωπικού αυτού ως μη έχοντες καμία εργασιακή σχέση με το Δήμο μετά την ανάκληση του Δεκέμβρη από τον Δήμαρχο κ.Φούρα. Διαφορετικά «παρανομεί» και θα «καταλογισθούν» σ΄αυτόν, οι όποιες «απαιτήσεις και δικαιώματα» στοιχειοθετήσουν δι αυτού οι εργαζόμενοι.
Έκτοτε η δημοτική αρχή του κ. Δημαρά, παρά την αλληλογραφία και τα αναπάντητα ερωτήματα του Προέδρου της ΕΤΑΑ προς το Δήμαρχο και δι αυτού προς τη Νομική Υπηρεσία (η οποία γνωμάτευσε για την επαναφορά του προσωπικού στην «πρότερη νομική κατάσταση» μετά την ανάκληση της μεταφοράς του προσωπικού στο Δήμο) για την νόμιμη διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί γι αυτή την επαναφορά, αρνείται να συναντηθεί με τον Πρόεδρο της ΕΤΑΑ, και δεν παίρνει καμιά πρωτοβουλία για τη λύση του όλου προβλήματος, αφήνοντας τους εργαζόμενους στη μοίρα τους. Κατά τ΄άλλα οι εργαζόμενοι καλούνται να …χορτάσουν με τις «καλές προθέσεις» της δημοτικής αρχής.
Ακόμα και τη δυνατότητα που παρέχει στη δημοτική αρχή ο νόμος του Καλλικράτη, της μεταφοράς δηλαδή των δραστηριοτήτων του Τουρισμού και της αυτοδίκαιης μεταφοράς του προσωπικού που απασχολείται μ΄αυτές, στη νέα Κοινωφελή Επιχείρηση, αντί να την αξιοποιήσει προς την κατεύθυνση της διασφάλισης της εργασίας του προσωπικού, επιχειρεί να εκβιάσει το προσωπικό, υποχρεώνοντάς το να παραιτηθεί κάθε δικαιώματος και οικονομικής απαίτησής του για τη μέχρι σήμερα εργασία τους, χωρίς η ίδια να δεσμεύεται σε τίποτα. Εκείνο που φαίνεται να επιχειρεί είναι να διαιρέσει τους εργαζόμενους και να κάνει επιλεκτικές τακτοποιήσεις με τη σύμφωνη γνώμη της Κυριακοπούλου και του μηχανισμού της.
Να σημειωθεί ότι ανάμεσα στους (9) εργαζόμενους υπάρχουν και δύο έγκυες γυναίκες που παραμένουν ανασφάλιστες από την 1-9-2010 -ημερομηνία μεταφοράς του προσωπικού στο Δήμο – οι οποίες στερούνται των νομίμων δικαιωμάτων κυήσεως.
Μέσα σ΄αυτό το ιδιότυπο κλίμα οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους και να εργάζονται κανονικά, βιώνουν την ανασφάλειά τους, την οικονομική πίεση, απλήρωτοι επί επτά μήνες και ανασφάλιστοι.
Η Δημοτική αρχή δεν δεσμεύεται σε τίποτα. Ούτε κάν στο ότι θα αποδεχθεί το αποτέλεσμα της προσφυγής των εργαζομένων κατά της ανακλητικής απόφασης του Δημοτ. Συμβουλίου από την αρμόδια νομική επιτροπή της ΠΔΕ.
Δεν διασφαλίζει έστω, την επαναφορά τους στην ΕΤΑΑ σύμφωνα με τη γνωμάτευση της νομικής υπηρεσίας και τη συνέχεια της πληρωμής και ασφάλισής τους, αφού το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτοί οι εργαζόμενοι δεν σταμάτησαν να εργάζονται και να παρέχουν ανελλιπώς τις υπηρεσίες τους μέχρι σήμερα και ότι είναι οι μόνοι που δεν έχουν καμία ευθύνη για τις παλινωδίες του εργοδότη τους.
Δεν δεσμεύεται για την αυτοδίκαιη μεταφορά και των (9) εργαζομένων στη νέα Κοινωφελή επιχείρηση
Δεν δεσμεύεται για την ανάληψη των οικονομικών, ασφαλιστικών και λοιπών υποχρεώσεων της ΕΤΑΑ που βρίσκεται σε εκκαθάριση από το Δήμο ή από τη νέα επιχείρηση (όπως από το νόμο 3852/10 Καλλικράτη προβλέπεται).
Συμπέρασμα:
Ξεκινώντας από μία βασική αρχή, ότι στα ζητήματα δημοκρατίας δεν χωρούν συμβιβασμοί, υποχωρήσεις και ισορροπίες, ότι οι δημοκρατικές αρχές και ευαισθησίες δεν μπορούν να «στριμώχνονται» ανάμεσα σε διάφορα …«πολιτικά γραμμάτια» και πολιτικά πάρε – δώσε, παρ΄όλα αυτά θα πρέπει να επισημάνουμε ότι δυστυχώς η δημοτική αρχή - είτε εν όλω είτε εν μέρει - φαίνεται να κινείται σε μια γραμμή αμφισβήτησης αυτής της αρχής.
Κάτω από την πίεση διαφόρων παράκεντρων και μηχανισμών, μπρος στο δίλλημα μεροκάματο ή ανεργία κάποιων εργαζομένων, αρνείται να πάρει την ευθύνη μιας καθαρής πολιτικής θέσης. Κρύβεται πίσω από τακτικισμούς και μεθοδεύσεις, πίσω από νομικίστικες ακροβασίες, αφήνοντας τους εργαζόμενους έρμαια των σκοπιμοτήτων των μηχανισμών. Στην ουσία αποδέχεται επιλεκτικά την απόλυση εργαζομένων για να ικανοποιηθούν οι μηχανισμοί αυτοί. Γίνεται έτσι η ίδια, η αιχμή του δόρατος ενός αντεργατικού, αντιδημοκρατικού συμβιβασμού με τους μηχανισμούς αυτούς.
Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που το φάσμα της ανεργίας ακουμπάει την κάθε οικογένεια, που η οικονομική εξαθλίωση μαστίζει όλους τους εργαζόμενους, που η ανασφάλεια και το άγχος για την επιβίωση εμάς και των παιδιών μας φώλιασαν μόνιμα στη ζωή μας, που διαλύονται και ξεπουλιούνται τα πάντα, που ζούμε την κατοχή του Δ.Ν.Τ και του μνημονίου.
Μπροστά στο δίλημμα που τίθεται, μεταξύ του μεροκάματου από τη μια και της ανεργίας από την άλλη δεν χωράει καμιά σκέψη, καμιά εκλογική και μικροπολιτική σκοπιμότητα.
Κανείς και για κανένα λόγο δεν μπορεί να κρύβεται ή να θεωρεί ότι μπορεί να κάνει παιγνίδια, ή να εκβιάζει για προσωπικούς ή μικροκομματικούς λόγους και σκοπιμότητες στην πλάτη των εργαζομένων.
Κανείς δεν μπορεί να χρησιμοποιεί την όποια ιδιότητα φέρει για να στείλει εργαζόμενους στην ανεργία
Νομιμότητα, είναι το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά όλων.
Πολιτική είναι η λύση και πρέπει να δεσμεύει όλους.
Κανείς εργαζόμενος δεν περισσεύει.
Οι δημοκρατικές αρχές και ευαισθησίες δεν μπορεί να συνθλίβονται κάτω από μικροκομματικούς συμβιβασμούς με εμπαθείς μηχανισμούς. Δεν χωρούν «δύο καρπούζια σε μία μασχάλη» κ. Δημαρά."